Czyn społeczny
Czyny społeczne były zjawiskiem powszechnym w czasach PRL bezpośrednio nawiązującym do radzieckich „subotników” – nieodpłatnych prac społecznie użytecznych.
W Polsce Ludowej organizację tych prac określono ustawą, w myśl której „Czynem społecznym jest dobrowolna działalność ludności, polegająca na świadczeniu własnych środków finansowych, materiałowych i robocizny w celu realizacji określonych zadań w obiektach i na terenach stanowiących własność społeczną, służących zaspokajaniu potrzeb społecznych”. Czyny społeczne były podejmowane przez mieszkańców, samorząd mieszkańców miast i wsi, rady narodowe, organizacje społeczne, załogi zakładów pracy z własnej inicjatywy, z inicjatywy terenowych organów administracji państwowej o właściwości ogólnej, przy ścisłej współpracy z wojewódzkimi, miejskimi, miejsko-gminnymi i gminnymi komisjami czynów społecznych.