Leopold Arcichowski w 7. Samodzielnym Pułku Lotnictwa Pikująco - Bombardującego

Leopold Arcichowski w 7. Samodzielnym Pułku Lotnictwa Pikująco - Bombardującego

Leopold Arcichowski urodził się w 1924 r. w rodzinie chłopskiej w osadzie Borówka nieopodal Rzeżcy (obecnie Rēzekne, Łotwa). W dzieciństwie pomagał rodzicom w gospodarstwie rolnym.
Do lata 1941 r. ukończył szkołę podstawową i 3-letnie gimnazjum w Rzeżycy. W następnym roku rozpoczął pracę zarobkową jako robotnik rolny w rejonie Rzeżycy. Po wkroczeniu Armii Czerwonej został wcielony w lipcu 1944 r. w jej szeregi.

Służył początkowo w 57 pułku artylerii, skąd w listopadzie 1944 r. został przeniesiony do Ludowego Wojska Polskiego. Wkrótce skierowano go do nowo utworzonej szkoły lotniczej w Zamościu, którą w marcu 1945 r. przeniesiono do Dęblina. Po ukończeniu szkolenia pilotów - obserwatorów w sierpniu tego roku rozpoczął służbę w pułku lotniczym. W listopadzie 1946 r. został przeniesiony do nowo utworzonego 7. Samodzielnego Pułku Lotnictwa Pikująco - Bombardującego (później 7. Pułk Bombowców Nurkujących). Służbę pełnił do 25 listopada 1953 r. W tym czasie pułk stacjonował kolejno na lotniskach w Leźnicy Wielkiej koło Łęczycy (do kwietnia 1947 r.), Poznaniu - Ławicy (do października 1950 r.), Malborku (do kwietnia 1952 r.), Bydgoszczy (do kwietnia 1953 r.) i Warszawie - Bemowie (do października 1953 r.). Służbę zakończył w stopniu podporucznika. Pracował później w różnych zakładach elektronicznych w Warszawie, w Zakładach Aparatury Sygnalizacyjnej w Kożuchowie i od 1 lutego 1958 r. w A-23 w Wilkasach k/Giżycka.