Obchody Święta Pracy
Święto Pracy jest międzynarodowym świętem klasy robotniczej, obchodzonym od 1890 r. corocznie 1 maja dla upamiętnienia stłumienia strajku robotników w Chicago domagających się 1889 roku wprowadzenia 8 godzinnego dnia pracy.
Na ziemiach polskich partie robotnicze i lewicowe organizowały manifestacje i demonstracje upamiętniające te wydarzenia już od 1890 r. Od 1950 r. w Polsce Święto Pracy jest świętem państwowym. W czasach PRL pochód pierwszomajowy, wzorowany na manifestacjach w ZSRR, był elementem polityki propagandowej władz komunistycznych. Kluczowym elementem święta była mobilizacja społeczeństwa do wykonywania wskazanych przez przez partię zadań. Przejawem tego były zobowiązania produkcyjne, składane przez poszczególne zakłady pracy czy pojedynczych robotników. Pochód w założeniu był spontaniczną manifestacją mieszkańców, w której udział był obowiązkowy dla pracujących oraz uczących się. Pochody takie co roku maszerowały ulicami polskich miast. Zaprzestano ich po 1989 roku.
W Giżycku od końca lat 60. XX w. miejscem zbiórki uczestników był tzw. plac wiecowy przed Szkołą Podstawową nr 1 (dzisiejszy plac im. Marszałka Józefa Piłsudskiego). Z tego miejsca ruszał pochód, na czele którego maszerowali członkowie władz miejskich i partyjnych oraz organizacji społecznych. Za nimi kolejno pracownicy zakładów pracy, administracji, służby zdrowia, oświaty oraz uczniowie giżyckich szkół etc. Trasa pochodu: plac wiecowy – aleja 1 Maja – plac Grunwaldzki – ul. Warszawska – ul. Dąbrowskiego – ul. Szelągowskiego (ob. ul. Kolejowa), gdzie następowało rozejście się uczestników. W pobliżu, na plaży miejskiej, organizowany był okolicznościowy festyn z przysłowiową kiełbasą i piwem.
W tej podkolekcji znajduje się 11 albumów
