Historia

Wszystko zaczęło się od Marii Szarskiej. Od początku lat 60. XX w. do 1994 r. prowadziła w Giżycku studio fotograficzne. Zajmowała się nie tylko fotografią studyjną. Portretowała jego mieszkańców i życie miasta: uroczystości, festyny, pochody i manifestacje, funkcjonowanie i działalność produkcyjną zakładów przemysłowych, towarzyszyła mieszkańcom w ich życiu religijnym czy wypoczynku. Gdy w połowie lat 90. XX w. zamknęła swoje studio/zakończyła swoją działalność, odsprzedała władzom miasta unikatowy zbiór ok. 11 tys. wykonanych przez siebie zdjęć. Nie był to jednak jeszcze impuls do stworzenia archiwum, którego zasoby byłyby dostępne dla wszystkich mieszkańców. W Giżycku nie było muzeum miejskiego, mogącego zatroszczyć się o ten zbiór. Ale byli mieszkańcy, którym zależało na zachowaniu pamięci o lokalnej historii.

Od roku 2012 z inicjatywy giżyckich pasjonatów historii organizowane były spotkania pt. Od niemieckiego Lotzen do polskiego Giżycka. Cieszyły się wśród mieszkańców popularnością. Ich tematyka obejmowała szerokie spektrum zagadnień związanych z historią miasta. W trakcie spotkań uczestnicy i uczestniczki niejednokrotnie prezentowali rodzinne pamiątki. Wkrótce okazało się, że w ich archiwach domowych znajdują się cenne zdjęcia i dokumenty, ilustrujące losy miasta i regionu. Brakowało tylko przestrzeni pozwalającej na ich gromadzenie i prezentację. Wtedy zrodziła się idea stworzenia cyfrowego repozytorium.

---

W niedługim czasie do kolekcji Marii Szarskiej dołączyły następne. Marek Kowalczyk i Kazimierz Pietrachowicz udostępnili swoje zbiory - m.in. kolekcje gazet z lat 1914-1928, druki ulotne i okolicznościowe, prasę lokalną sprzed 1945 r., a nawet fragmentaryczną dokumentację szkolenia w 47 batalionie artylerii z lat 1938 - 1939. Barbara Perepeczko przekazała do digitalizacji fotografie i dzienniki swego ojca Witolda Perepeczki, którego zawiłe losy sprowadziły do Giżycka (Łuczan) w 1946 r. Maria Kusznierewicz, której rodzice przyjechali do Giżycka (Łuczan) ze Żmudzi w listopadzie 1945 r., wzbogaciła Archiwum fotografiami z lat 1945-1970 oraz dokumentami z lat 1945-1950. Trafiły też do niego druki i wydawnictwa opozycji politycznej z okresu Stanu Wojennego, przekazane przez byłych działaczy lub członków ich rodzin. Archiwum stopniowo rozrastało się o kolejne kolekcje fotografii i dokumentów.

Giżyckie Archiwum Cyfrowe powstało oddolnie w oparciu o prywatne zbiory, dzięki woli i pracy osób, dla których ważna jest wspólna lokalna historia i tożsamość.