Włodzimierz Dembiński - żołnierz 3. Dywizji Strzelców Karpackich

Włodzimierz Dembiński - żołnierz 3. Dywizji Strzelców Karpackich

Kolekcja zawiera zdjęcia z okresu służby Włodzimierza Dembińskiego w 3. Karpackim Pułku Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej w 3. Dywizji Strzelców Karpackich we Włoszech

Włodzimierz Dembiński ps. "Mały" od 9 kwietnia 1944 r. był żołnierzem Armii Krajowej w 2 kompanii 1 batalionu 78 Pułku Piechoty Zgrupowania Stołpecko-Nalibockiego. W tym czasie oddział toczył walki z okupantem niemieckim oraz w obronie osad polskich przed oddziałami partyzantki sowieckiej. Zgrupowanie stoczyło ok. 130 bitew i potyczek z okupantami na Kresach Wschodnich nie przegrywając żadnej. Dowódcą Zgrupowania był w tym czasie cichociemny por. Adolf Pilch ps. "Góra". Oddział działał w okolicach Iwieńca, Rakowa, Derewna i Stołpców.

Dnia 29 czerwca 1944 r. Zgrupowanie wyruszyło z okolic Iwieńca w kierunku Puszczy Kampinoskiej. 26 lipca 861 żołnierzy, 589 koni, 185 wozów konnych i 8 taczanek dotarło do Dziekanowa Polskiego pozostając w ciągłej gotowości bojowej.
Oddziały Zgrupowania brały udział w walkach Grupy AK "Kampinos" w Powstaniu Warszawskim uczestnicząc w bojach m.in. o lotnisko bielańskie, Brzozówkę, Truskaw, Sowią Wolę.

Włodzimierz Dembiński został ranny 29 września 1944 r. w bitwie pod Jaktorowem i wzięty do niewoli. Jako młodociany uczestnik Powstania Warszawskiego został osadzony w obozie przejściowym w Pruszkowie, a następnie wysłany do Stalagu XIA Altengrabow. 7 października 1944 r. umieszczono go w lazarecie obozowym w Gross-Lübars. Po wyzwoleniu z niewoli (15.04.1945) przez wojska amerykańskie został wcielony do 3. Karpackiego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej w 3. Dywizji Strzelców Karpackich we Włoszech. Po zakończeniu wojny oddział pełnił służbę okupacyjną i wartowniczą w ramach kontyngentu brytyjskiego.

W 1946 r. wraz z dywizją został przewieziony do Anglii. Zdemobilizowany 5 maja 1947 r. W tym samym roku wrócił do Polski. Jakiś czas mieszkał w okolicach Warszawy, później w Ełku, Giżycku i kilkanaście lat w Sterławkach Wielkich, skąd ponownie osiedlił się w Giżycku.
Za służbę w czasie wojny przedstawiony do odznaczenia Krzyżem Walecznych. Ponadto odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Medalem za Warszawę 1939 - 1945, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Brązowym Krzyżem za Zasługi dla Obronności Kraju, Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.